Big Magic – Elizabeth Gilbert
Al mijn hele leven schrijf ik boeken en schriftjes vol met inspiratie. Ik heb aantekeningen over honderden boeken gemaakt. In april 2020 greep ik #the100dayproject op Instagram aan, om eens wat met al mijn schrijfsels te gaan doen. Nu post ik daar dagelijks een tekening over mijn mooiste #boekvindsels. Hier mijn eerste serie vindsels over het boek Big Magic van Elizabeth Gilbert.
Hoe start je een creatief project beter dan met een boek over creativiteit? Ik houd van Gilberts lichtvoetige schrijfstijl en haar praktische instelling met een vleugje spiritualiteit. Zij beschrijft prachtig de tegenstellingen in het leven die ik vaak ervaar. Ik creëer het best als ik moeiteloos bezig bent èn doorploeteren hoort er ook bij. Wat ik schrijf en teken voelt superbelangrijk èn volslagen nutteloos. Doodeng om dingen te delen èn moedig om dat te doen. Leren bewegen in deze tegenstellingen, in plaats van in één kant blijven hangen, laat mijn creativiteit stromen.
Ken je het beeld van een bus vol subpersoonlijkheden? Het beeld is origineel van Assagioli geloof ik. Hij beschrijft onze persoonlijkheid als een busje met het ik als chauffeur en een stel subpersoonlijkheden als passagiers. Dit zijn bijvoorbeeld je interne criticus, een carrièrejager, een hippie of een klein meisje/jongetje in jou. Zodra één van de subpersoonlijkheden het stuur overneemt, word je reactief en dus ineffectief. Gilbert schrijft in een brief aan haar angsthaas, dat ze dit keer geen omwegen mag voorstellen en niet aan het stuur mag zitten. Ze mag wel mee in de bus. Creativiteit en zijzelf zitten dit keer aan het roer. Een goede tip, zo’n brief aan je angsthaas schrijven. En niet strijden met de angst, maar de moed hebben om haar mee laten reizen.
Waarom heet het boek Big Magic? Omdat Gilbert een magische kijk op ideeën heeft, die ik heel inspirerend vind. Op aarde wonen niet alleen planten en dieren (en virussen 😉), maar ook creatieve ideeën. Zij beschouwt ideeën als een energetische levensvorm, op zoek naar een mens om mee samen te werken. Als jij het idee nieuwsgierig, vol vertrouwen en toegewijd kunt ontvangen, gaat het met en via jou aan het werk. Met veel humor beschrijft ze voorbeelden van hoe dit werkt. Deze manier van denken helpt me om uit krampachtige perfectie weg te blijven, vertrouwen te houden en al wat gebeurt zo goed mogelijk te verwelkomen. Die gekke vlek in mijn tekening, die kromme zin in mijn tekst, misschien leidt Idee me naar een ander resultaat dan ik tevoren kan bedenken.
Ik houd van haar uitspraak ‘Perfectionisme is angst op hoge hakken’. Perfectionisme vermomt zich als deugd en verstoort het afronden van dingen die ik maak. Soms zorgt het er zelfs voor dat ik niet eens begin, omdat het toch nooit goed genoeg kan worden. ‘Perfectionisme doet alsof ze elegant is,’ zegt Gilbert, ‘maar is in wezen niets anders dan een diepe existentiële angst die zegt -Ik ben niet goed genoeg en zal nooit goed genoeg zijn’. Dus weg met die hoge hakken!
Gilbert schrijft over de paradox die je je eigen moet maken, als je voldoening wilt halen uit een creatief leven: ‘Mijn creatieve expressie moet voor mij het belangrijkste zijn wat er bestaat (als ik een artistiek leven wil leiden), maar moet er tegelijk totaal niet toe doen (als ik een gezond leven wil leiden).’ Leren bewegen in tegenstellingen ervaar ik als belangrijk èn interessant. Niet voor niets heet mijn bedrijf KleinKracht. Het is levenskunst om beide kanten van een tegenstelling de juiste aandacht te geven, vooral omdat we ons vaak bij één van beide kanten vertrouwder voelen.
Ken jij het ook dat je wel eens dichtklapt als iemand zegt: ‘Volg je passie’ of ‘Leef je droom’? Ja lekker, denk ik dan, klinkt heerlijk, maar wat IS die passie van mij dan? Ook oefeningen – stel je voor dat geld geen probleem is, of dat je nog maar één dag te leven hebt, of wat wilde je als kind altijd doen – gaven mij geen antwoord. Hoe verfrissend vond ik het antwoord daarop in Big Magic: ‘Passie kan intimiderend ver buiten je bereik voelen, nieuwsgierigheid is veel minder veeleisend. Opletten wat jouw aandacht trekt, al is het nog zo klein, is een aanwijzing. Volg het en er volgt een volgende aanwijzing, en een volgende.’ Ik moest aan de broodkruimels van klein duimpje denken. Wie weet waar je uitkomt en welke avonturen je beleeft!
